Nieuws
01 november 2021
Veel veranderingen bij EK korte baan in Kazan
Voor de eerste keer in de zwemhistorie wordt een Europees kampioenschap georganiseerd in Rusland. Men beschouwt in dat land Kazan als zwemhoofdstad van het land.
Europese kampioenschappen korte baan zijn in Europa gemeengoed geworden, maar de editie van Kazan, die op dinsdag 2 november begint, verschilt nog al met de voorgaande evenementen. In totaal staan er 42 programmanummers op stapel: 20 bij zowel vrouwen als mannen plus twee mixed estafettes over 4 x 50 meter. Onder druk van Covid-19 zijn supporters niet welkom op de tribunes.
De individuele programmering is ‘Olympisch’ en als volgt opgebouwd:
- Afstanden van 50, 100 en 200 meter worden afgewerkt in drie ronden: series, halve finales en finales. Daarvoor zijn twee dagen nodig.
- Afstanden zoals de 400 meter vrije slag en 400 meter persoonlijke wisselslag kennen alleen series en finale, die op één en dezelfde dag worden afgewerkt.
- Afstanden zoals 800 en 1500 meter vrije slag worden op twee achtereenvolgende dagen gezwommen, dag 1 de serie en dag 2 de finale.
- De series en finales van de zes estafettes vinden op dezelfde dag plaats.
Veranderingen
In de 30 jaar dat de LEN kampioenschappen organiseert is er veel veranderd. Het begon in 1991 tijdens een tweedaags toernooi met de EK Sprint in Gelsenkirchen (Duitsland) en kreeg in de jaren daarna een vervolg in Espoo (Finland), Gateshead (Engeland) en Stavanger (Noorwegen). Omdat in 1995 de wereldkampioenschappen korte baan in Rio hun beslag kregen was er geen plaats voor het niet zo belangrijke EK Sprint.
Het was een goede reden om op een andere manier verder te gaan. Niet meer een sprinttoernooi, maar een ‘echt’ totaaltoernooi. Aanvankelijk elk even jaar (Rostock 1996 en Sheffield 1998), maar daarna vanaf Lissabon 1999 elk jaar gedurende vier dagen. Door de Olympische aanpak duurt het evenement vanaf dit jaar zes dagen.
Bij elk toernooi aanwezig
Nederland is vanaf het begin altijd met een ploeg present geweest. Bijna altijd waren er medailles, alleen niet in Valencia 2000. De teller staat na Glasgow op 73 gouden, 41 zilveren en 72 bronzen, een totaal van 186!
In Kazan is Nederland niet kansloos met kandidaten als Arno Kamminga en Kira Toussaint. Prognoses doen zou onvoorzichtig zijn, want de tijden zijn veranderd. Zeker op de estafettes. Prestaties uit het verleden gelden niet en zijn geen garantie voor nieuw succes.
Hoe was het drie jaar geleden in Schotland? 5 gouden, 1 zilveren en 4 bronzen medailles maakt 10 in totaal. De oogst van het EK 2019 was met 10 medailles bijna even goed als Kopenhagen 2017. Verschil was wel dat er een ploeg van 8 deelnemers stond en in Kopenhagen 19. Coach Mark Faber keek samen met Patrick Pearson terug op een goed toernooi. ''Veel zwemmers hebben hun persoonlijk record verbeterd. Niet alleen Kira Toussaint (2 NR’s plus 1 PR) en Arno Kamminga (5 NR’s) – die voor de eerste keer in hun carrière meteen twee titels wonnen op een eindtoernooi – maar ook Arjan Knipping (2 PR’s) en Tamara van Vliet (1 PR). We hadden een klein ploegje, maar wel eentje met veel kwaliteiten zoals inzet en vechtlust.”
Het programma voor dinsdag 2 november:
Series:
- 400 meter wisselslag V: Geen NL deelname
- 400 meter vrije slag M: Luc Kroon (3.39.61), Maarten Brzoskowski (3.39.91)
- 50 meter vrije slag V: Kim Busch (23.99), Marrit Steenbergen (24.59), Tamara van Vliet (23.83), Maaike de Waard (24.50)
- 50 meter rugslag M: geen NL deelname
- 100 meter schoolslag V: Tes Schouten (1.05.25), Rosey Metz (1.06.70)
- 100 meter vlinderslag M: Thomas Verhoeven (51.29)
- 4 x 50 meter vrije slag estafette V: Nederlandse ploeg (10 teams)
- 4 x 50 meter vrije slag estafette M: Nederlandse ploeg (9 teams)
- 800 meter vrije slag V: Imani de Jong (8.28.90)
De series beginnen elke dag om 08.00 uur Nederlandse tijd en de (halve) finales om 16.30 uur Nederlandse tijd. In Kazan is het twee uur later dan in Nederland.
De (halve) finales worden live uitgezonden via een stream op NOS.nl.
